Romans mężczyzny z fikcją jest słodki, ale małżeństwo prawie zawsze jest więcej niż dziwne, jeśli chodzi o konfrontację z faktami. Na przykład realistyczne filmy o spiskach zawsze podnosiły poprzeczkę dla tego gatunku, zadowalając widzów, którzy nie tylko szukają rozrywki, ale także edukacji, a być może nawet są wdzięczni za wiedzę o tym, co może pozostać tajemnicą dla reszty.
Oto 10 najlepszych telewizyjnych i filmowych teorii spiskowych, które okazały się prawdziwe.
Eksperyment Filadelfia
W 1984 roku brytyjski reżyser Stewart Rafill nakręcił film, który później przyniósł mu nagrodę dla najlepszego filmu science fiction na Festiwalu Filmowym w Rzymie. Ale nie była to do końca fikcja. Film Michaela Pare, zatytułowany „Eksperyment Filadelfijski”, został oparty na wydarzeniach podczas II wojny światowej, kiedy naukowcy Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, kierowani przez dr Franklina Reno, rzekomo rozpoczęli sprzeczny z nauką eksperyment wojskowy, który miał stworzyć niewidzialny, teleportowany okręt wojenny. Okręt, nazwany USS Eldridge i zacumowany w stoczni marynarki wojennej w Filadelfii, powstał rzekomo w październiku 1943 roku, ale nie obyło się bez komplikacji. Legenda głosi, że marynarze na kontrowersyjnym statku rozwinęli całą gamę ekstremalnych lub dziwnych warunków, takich jak uraz psychiczny, choroba morska, samozapłon, a nawet wbicie się w okręt wojenny lub bycie niewidzialnymi. Marynarka wojenna USA zawsze zaprzeczała prawdzie Eksperymentowi Filadelfijskiemu, ale to tylko podsycało spekulacje o tuszowaniu. Przynajmniej rząd przedstawił wyjaśnienie. W rzeczywistości eksperyment miał na celu ukrycie statków przed torpedami magnetycznymi podczas wojny. W każdym razie tajemnicze przedsięwzięcie zainspirowało całą masę filmów, w tym Rafilla.
UFO z Roswell
Ponad 70 lat temu wiadomość o „latającym spodku” rozbił się na ranczo w Roswell w Nowym Meksyku, trafiła na pierwszą stronę Roswell Daily Record. W pewnym momencie wojsko amerykańskie poprawiło się, mówiąc, że zebrało nie więcej niż rozbity balon z wodą, ale wycofanie się niczego nie zmieniło. Narodziła się jedna z największych i najczęściej badanych teorii spiskowych na świecie, wzmocniona doniesieniami o urzędnikach zabierających kosmitów do bazy wojskowej Strefy 51 w Nowym Meksyku. Do lat 90. wyprodukowano i rozesłano całe tomy książek, telewizyjnych filmów dokumentalnych, filmów i rzekomych nagrań autopsji kosmitów, z których wszystkie wskazywały na rząd Stanów Zjednoczonych jako strażnika obcych.
Jednym z najbardziej ekstrawaganckich i komercyjnie odnoszących sukcesy filmów o UFO w Roswell był „Bliskie spotkania trzeciego stopnia” Stevena Spielberga. Wydany w 1977 roku film fachowo przedstawił zjawisko obserwacji na niebie, uprowadzeń przez kosmitów i oczywiście spisku. Film zakończył się nawet sugestią, że amerykańscy naukowcy weszli w jakiś program wymiany z kosmitami. W 2019 roku ponad dwa miliony ludzi zgłosiło się do szturmu na bazę lotniczą Area 51 w pobliżu Rachel w stanie Nevada, mając nadzieję na spotkanie kosmitów, mimo że organizator nazwał to wydarzenie mistyfikacją.
Facet w czerni
Mówiąc o UFO, współczesne teorie przybrały bardziej elegancki, fajniejszy wygląd dzięki złowrogo wyglądającym Facetom w czerni. Spiskowcy twierdzą, że od 1950 roku Faceci w Czerni są obecni przy każdej obserwacji UFO. Ubrani w swoje charakterystyczne ciemne garnitury i czarne Cadillaki ludzie wierzą, że MiB są tajnymi agentami rządowymi, którzy szukają cichych świadków UFO. Chociaż nasza definicja ich również ewoluowała z implikacjami, że mogą to być roboty lub kosmici. W połowie lat pięćdziesiątych ufolog Albert K. Bender powiedział, że odwiedziły go MiB i nakazały mu zaprzestanie badania UFO. Bender uważał, że byli to tajni agenci rządowi, których zadaniem było tłumienie pozaziemskich dowodów. To współczesne spojrzenie na MiBs wywodzi się z książki Greya Barkera They Knew Too Much About Flying Saucers z 1956 roku. Nie jest udowodnione, czy autor naprawdę wierzył we własne postacie. Przyznał, że napisał książkę z powodów ekonomicznych. W 1997 roku komedia science-fiction „Faceci w czerni” w reżyserii Barry'ego Sonnenfelda dała początek przebojowej serii. Ale te przerażające postacie widzieliśmy już wcześniej. Obejmuje to „Brother from Another Planet” Johna Salesa z 1984 roku, a później w „The X-Files”. Chociaż nie było bezpośredniego odniesienia, „Matrix”, kolejna fenomenalna seria filmów, która rozpoczęła się w 1999 roku, miała na sobie DNA MiB.
Eksploracje Księżyca
Oprócz bycia jednym z największych przedsięwzięć ludzkości w XX wieku, lądowania na Księżycu były częścią wyścigu kosmicznego między Stanami Zjednoczonymi a Związkiem Radzieckim w okresie zimnej wojny. To dlatego ludzie uważają, że pierwsze lądowanie Neila Armstronga na Księżycu w 1969 roku było fikcją. W 2002 roku francuski filmowiec William Karel wydał nawet mockument na temat rzekomego spisku między rządem USA a amerykańskim reżyserem, producentem i scenarzystą Standleyem Kubrickiem w celu wyprodukowania lądowań. Zwolennicy spisku postrzegają film Karela jako bezpośrednie przedstawienie prawdy, a ludzie często udostępniają je w YouTube jako prawdziwy dowód. Dokument „Pokój 237” z 2012 roku skupia się na różnych interpretacjach związanych z „Lśnieniem”, filmem, który zagłębia się w rzekomą rolę filmowca w lądowaniach i wskazówki zawarte w symbolice filmu. W „Apollo 18”, horrorze science-fiction z 2011 roku, film sugerował, że amerykańscy astronauci polecieli na Księżyc tylko po to, by być terroryzowani przez kosmitów.
Incydent na przełęczy Diatłowa
Jedna z mniej znanych, ale równie intrygujących teorii w świecie spiskowym dotyczy incydentu na Przełęczy Diatłowa. W lutym 1959 roku w rosyjskich górach Ural dziewięciu skądinąd zdrowych narciarzy zmarło i odniosło niewyjaśnione rany na ciałach. Ktoś rozdarł ich namioty od środka. Mówi się, że wędrowcy natknęli się na ściśle tajny sowiecki eksperyment z bronią, a niektóre ciała zostały zniszczone radioaktywnie. Incydent ten zainspirował kilka książek i filmów, w tym „The Devil's Pass” w reżyserii Renniego Harlina. Znany również jako Incydent na przełęczy Diatłowa, film Harlina to opowieść o grupie studentów, którzy badali miejsce tragedii wiele lat po jej wystąpieniu. W filmie studenci kręcą surowy materiał filmowy przedstawiający konsekwencje nieudanego eksperymentu. Podczas gdy rosyjski rząd ostatecznie odzyskuje i ukrywa plik przed opinią publiczną, hakerom udało się zdobyć kopię i pokazać ją publicznie. Film został zamknięty, sugerując, że rzeczywiście miał miejsce rosyjski eksperyment wojskowy, który poszedł okropnie źle; rząd trzymał to w tajemnicy.
Projekt MKUltra
MKUltra wyróżnia się na tle większości teorii spiskowych, które kiedykolwiek igrały z ludzką wyobraźnią. Po pierwsze, jest to potwierdzona historia, co czyni ją niezwykle niepokojącą w przeciwieństwie do miejskich legend i ich przypadkowych, niedopieczonych dowodów. MKUltra, projekt CIA, który rozpoczął się w latach pięćdziesiątych XX wieku, był badaniem kontroli umysłu i tego, jak niektóre narkotyki mogą zmieniać ludzkie myśli i zmysły. Naukowcy badali długoterminowy wpływ tych leków na mózg bez wiedzy i zgody uczestników. Zakres MKUltra jest zbyt obszerny, aby można go było wyjaśnić w jednym artykule, ale wystarczy dzisiaj, że kilka dokumentów związanych z projektem już nie istnieje. Przeklasyfikowanie około 20 000 akt pod koniec lat 70. XX wieku potwierdza rozległość trwającego dwie dekady projektu. Niemniej jednak w amerykańskim horrorze „Banshee Chapter” z 2013 roku udało się bezproblemowo zszyć wszystkie wątki pomimo problemów z budżetem i harmonogramem. „Rozdział Banshee” był uznanym przez krytyków debiutem reżyserskim Blaira Ericksona i przełomowym w swoim gatunku, ponieważ jako pierwszy bezpośrednio nawiązywał do MKUltra.
Zabójstwo Johna F. Kennedy'ego
Sondaże przeprowadzone ostatnio nadal pokazują, że większość Amerykanów uważa, że za zabójstwem byłego prezydenta Johna F. Kennedy'ego stał spisek. Opinia ta była najbardziej rozpowszechniona od początku do połowy lat 90. Trzy dekady po tym wydarzeniu Oliver Stone wypuścił swój długi, ale niezaprzeczalnie wciągający film „JFK”. Jest to jak dotąd najbardziej przekonujący film o spisku JFK, jaki kiedykolwiek powstał w historii. W filmie Kevin Costner grał Jima Garrisona, prokuratora okręgowego z Nowego Orleanu, który znalazł krytyczny dowód na to, że Lee Harvey Oswald nie był jedynym zabójcą Kennedy'ego. Po kontrowersyjnej premierze w kinach wiele głównych amerykańskich gazet twierdziło, że Stone nie był zbyt dokładny w kwestii historii. Obejmowało to sceny o wiceprezydencie Kennedy'ego, Lyndonie B. Johnsonie, biorącym udział w zamachu stanu. Te niespójności nie przeszkodziły jednak filmowi w zdobyciu uznania krytyków, zwłaszcza za występy obsady, reżyserię Stone'a i inne techniczne aspekty produkcji.
Skandal Watergate
17 czerwca 1971 r. urzędnicy złapali grasujących na gorącym uczynku w Biurze Komitetu Narodowego Demokratów w kompleksie budynków Watergate w Waszyngtonie. To był początek afery Watergate wywołanej przez samego byłego prezydenta Richarda Nixona i opowiedzianej przez dwóch reporterów Washington Post : Boba Woodwarda i Carla Bernsteina. Dzięki informacjom anonimowego demaskatora o pseudonimie Głębokie Gardło - ujawnionego w 2005 roku jako były zastępca dyrektora FBI W. Mark Felt - dziennikarze ujawnili udział Nixona w spisku prowadzącym do rezygnacji urzędującego 9 sierpnia 1974 roku. Woodward i Bernstein otrzymali nagrodę Pulitzera za to zadanie, które zainspirowało ich do nakręcenia w 1976 roku politycznego dramatu biograficznego zatytułowanego „Wszyscy ludzie prezydenta”. Wyreżyserowany przez Alana J. Pakulę i napisany przez Williama Goldmana, w filmie wystąpili Robert Redford jako Woodward i Dustin Hoffman jako Bernstein. Film zdobył wiele nominacji do Oscara, Złotego Globu i nagrody BAFTA. Biblioteka Kongresu zachowuje go w Narodowym Rejestrze Filmów Stanów Zjednoczonych.
Spisek Tęczowego Wojownika
Kryptonim Opération Satanique, zatopienie 10 lipca 1985 r. okrętu flagowego floty Greenpeace Rainbow Warrior, było dziełem francuskiej jednostki wywiadu zagranicznego. Mówi się, że za operacją stało dwóch agentów w porcie Auckland w Nowej Zelandii, którzy zaatakowali statek w drodze na francuski protest dotyczący próby jądrowej w Muroroa. W zamachu zginął urodzony w Portugalii fotograf Fernando Pereira, który był tam, aby udokumentować zaplanowaną próbę nuklearną i podzielić się swoimi zdjęciami ze światem. Właśnie skończył 35 lat, Pereira utonął w strumieniu wody w noc ataku. Na początku Francja szybko odrzucała doniesienia o swoim zaangażowaniu, mimo że nowozelandzka policja złapała dwóch jej agentów. Policja oskarżyła ich o podpalenie, spisek w celu popełnienia podpalenia, zabójstwo i umyślne uszkodzenie. Kontrowersje osiągnęły punkt kulminacyjny wraz z rezygnacją francuskiego ministra obrony Charlesa Hernu. Ale choć obaj schwytani agenci przyznali się do zabójstwa i zostali skazani na dziesięć lat więzienia, zostali zwolnieni zaledwie dwa lata później przez rząd francuski. W 1993 roku Michael Tuchner wyreżyserował dramat telewizyjny zatytułowany „Rainbow Warrior”, zwany także „The Sinking of the Rainbow Warrior”, z najlepszymi wynikami w reżyserii Jona Voighta i Sama Neilla.
Medal za męstwo ratownika medycznego
Podczas misji ratunkowej podczas wojny w Wietnamie 11 kwietnia 1966 r. ratownik US Air Force William H. Pitsenbarger gołymi rękami uratował życie ponad 60 mężczyznom. Wychodząc z ukrycia swojego helikoptera ratunkowego, Pits dołączył do ludzi na ziemi, aby im pomóc, pomimo zniechęcenia członków jego zespołu. Po uratowaniu kilku osób, PJ mógł uciec ostatnim helikopterem lecącym z ostrej strefy walki, ale zdecydował się stanąć za innymi żołnierzami przed ostatecznym poświęceniem. „The Last Full Measure”, amerykański dramat wojenny z 2019 r., wyreżyserowany przez Todda Robinsona, był kontynuacją wysiłków pracownika Pentagonu, Scotta Huffmana, mającego na celu zbadanie prośby o Medal Honoru dla Pitsenbargera w 1998 r. Gdy Huffman zbierał zeznania od weteranów armii, odkrył głośny spisek, który uniemożliwił bohaterowi wojny w Wietnamie otrzymanie medalu. To skłoniło Huffmana do porzucenia własnych ambicji zawodowych i poświęcenia kolejnych lat na dochodzenie sprawiedliwości dla poległego lotnika. Wreszcie, 8 grudnia 2000 r., rząd przyznał pośmiertnie A1C Williamowi H. Pitsenbargerowi Medal Honoru.
Źródło: listverse
Komentarze
Prześlij komentarz